آیا ثبت برند توسط فرزند مستاجر انتقال به غیر است؟

سلام
خیر به چنین موضوعی انتقال مورد اجاره اطلاق نمی نماید

با سلام
خیر، مصداق انتقال مال الاجاره به غیر نیست.

با سلام ،خیر انتقال به غیر محسوب نمی گردد.

سلام
خیر انتقال به غیر محسوب نمی شود .

با سلام، خیر از مصادیق انتقال به غیر محسوب نمی‌شود.

با سلام خیر انتقال به غیر محسوب نمی‌شود

سلام و وقت بخیر 🌿

پاسخ کوتاه
خیر؛ ثبت یک علامت تجاری به اسم فرزند مستاجر، فی‌نفسه «انتقال منافع عین مستاجره به غیر» یا «واگذاری حق کسب‌وپیشه» محسوب نمی‌شود و به موجر حق فسخ یا تخلیه نمی‌دهد، مگر این­که همراه با آن عملا تصرف و بهره-برداری از مغازه نیز به فرزند واگذار شده باشد.

چرا؟ چون:

۱. علامت تجاری یک «مال معنوی مستقل» است (مواد ۱ و ۳ قانون ثبت اختراعات، علائم و طرح‌های صنعتی ۱۳۸۶) و مالکیت یا انتقال آن ارتباط حقوقی مستقیمی با اجاره یا سرقفلی محل ندارد.
۲. ملاک انتقال غیرمجاز در قوانین اجاره، «تحویل و تصرف محل به ثالث» است (ماده ۱۹ قانون روابط موجر و مستاجر ۱۳۵۶ و آراء متعدد دیوان‌عالی). بنابراین صرف انتقال یک حق معنوی بدون جابه‌جایی ید فیزیکی، شامل عنوان «واگذاری به غیر» نمی‌شود.
۳. به‌علاوه، فرزند از اقارب درجه‌یک مستاجر است و در رویه قضایی حتی اگر در همان محل کمک‌کار یا شریک تبعی باشد، تا وقتی تصرف اصلی در دست خود مستاجر است، نقض ماده ۱۹ تلقی نمی‌شود.

جزئیات حقوقی

۱) مبنای قانونی «انتقال به غیر»
• قراردادهای قبل از ۱۳۷۶ ⇐ قانون ۱۳۵۶ حاکم است؛ موجر برای تخلیه باید ثابت کند «حق کسب یا تجارت» همراه با «تصرف عین» به ثالث واگذار شده (رای وحدت رویه ۴۸ ـ ۱۳۶۵/۳/۵).
• قراردادهای بعد از ۱۳۷۶ ⇐ ماده ۴ قانون ۱۳۷۶: هر نوع انتقال منافع به غیر نیازمند رضایت مکتوب موجر است؛ باز هم محور اثبات، تصرف عین است نه صرف تغییر نام تجاری.

۲) ماهیت علامت تجاری
طبق ماده ۳۰ قانون ۱۳۸۶، علامت یک حق مالکیت صنعتی است؛ معامله، رهن، صدور اجازه‌استفاده و… آن دقیقا مثل اموال منقول غیرمادی انجام می‌شود. این حق ارتباطی با «سرقفلی/حق کسب» ندارد مگر در ارزیابی ارزش­گذاری کسب‌وکار.

۳) وضع خاص «فرزند»
چند رای دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی (از جمله رای شماره ۸۹/۲۸۵ شعبه ۱۳ دیوان و رای هیئت عمومی شعب حقوقی به شماره ۵۸۳ ـ ۱۳۷۰) تصریح می‌کند:
«صرف به کارگیری فرزند یا سایر اقربای نسبی ‌در محل، تا هنگامی که ید مستاجر باقی است، واگذاری تلقی نمی‌شود.»

۴) چه زمانی می‌توان دعوای تخلیه مطرح کرد؟
اگر ثابت شود:
• فرزند به‌طور مستقل در محل استقرار یافته،
• درآمد و جریان تجاری محل عملا به حساب او واریز می‌شود،
• مستاجر اصلی از محل خلع ید شده یا فقط مالک اسمی است،
در این‌صورت انتقال بدون اذن موجر محقق و دعوای تخلیه/فسخ قابل طرح است؛ ثبت علامت تجاری می‌تواند یکی از «قرائن» ولی به‌تنهایی «دلیل کامل» نیست.

۵) نتیجه عملی
– فقط ثبت برند = انتقال به غیر؟ ✗ (خیر)
– ثبت برند + تحویل کامل مغازه به فرزند = انتقال به غیر ✔ (بله، قابل استناد است)
– مشارکت کاری یا حضور کمکی فرزند زیر نظر پدر = انتقال؟ ✗

پیشنهاد برای موجر یا مستاجر
• موجر: اگر ظن به انتقال دارید، ابتدا «صورت‌جلسه تامین دلیل» بگیرید (کارشناسی حضور شخص ثالث، فاکتورها، حساب بانکی، تابلو سردر و …). بعد دادخواست تخلیه به استناد ماده ۱۹ قانون ۱۳۵۶ یا ماده ۴ قانون ۱۳۷۶ بدهید.
• مستاجر: برای رفع شبهه، می‌توانید قرارداد بهره‌برداری از علامت (Licensing) یا قرارداد کاری با فرزند تنظیم و ضمیمه کنید تا نشان دهد تصرف عین همچنان با خودتان است.

خلاصه نهایی
علامت تجاری یک دارایی نامحسوس مستقل است؛ انتقال یا ثبت آن—حتی به نام فرزند—تا زمانی که منافع و تصرف ملک به همان مستاجر تعلق دارد، «انتقال مورد اجاره به غیر» تلقی نمی‌شود. برای تحقق بند تخلیه باید تحویل عملی ملک و تزاحم ید مستاجر ثابت گردد.

امیدوارم مسیر را روشن کرده باشم. اگر پرسش دیگری دارید یا در هر مرحله به مشکل خوردید، در خدمتتان هستم. موفق باشید. 🌹