آیا مایل هستید اعلانات مربوط به گفتگوهای آنلاین خود را روی دستگاه
خود دریافت کنید؟
در پنجره باز شده روی دکمه Allow کلیک کنید...
لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
تلفن تماس:
شما می‌توانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ
بگیرید.
لطفا دقت داشته باشید، شما در هر روز تنها
می‌توانید ۳
درخواست ارزیابی حقوقی رایگان ویا ارتباط مستقیم با متخصص ثبت نمایید.
همچنین دقت داشته باشید درصورت عدم انتخاب متخصص، پیام شما برای تمامی متخصصان ارسال شده و ایشان
می توانند ارزیابی خود را از درخواست شما مطرح نمایند.
اگر مرد طلاق دهد و حدود هشت سال با هم زندگی کرده باشند، بندی در سند ازدواج وجود دارد که می‌گوید اگر درخواست طلاق از طرف زن نباشد، می‌تواند تا نصف دارایی‌هایی که در طول زندگی مشترک به دست آمده، زن از طریق دادگاه بگیرد.
۱. آیا زن می‌تواند هم مهریه‌اش را بگیرد و هم نصف دارایی مرد را؟
۲. وقتی زن فقط خانه‌دار بوده و هیچ درآمدی نداشته و هر دارایی یا مثلا خانه یا زمین یا ماشین که گرفته شده، همه از درآمد شوهر بوده، چطور خانم می‌تواند تا نصف اموال را به دست بیاورد؟
۳. چگونه در دادگاه ثابت کنیم که مرد در طول این هشت سال زمین یا خانه ساخته یا ماشین گرفته، هرچند هیچ سند رسمی از آنها به نامش نیست یا وکالتی هستند یا قول‌نامه که به نام فامیلش هستند؟ چگونه اثبات کنیم؟ خواهشا به طور واضح و دقیق راهنمایی کنید. با تشکر از وکلای محترم.
۱. در مورد سوال اول، طبق قوانین جاری، زن می‌تواند هم مهریه و هم حق نصف دارایی زوج را دریافت کند، به شرطی که این شرط در سند ازدواج ذکر شده باشد. ماده ۲۹ قانون حمایت از خانواده به حقوق مالی زن اشاره دارد که شامل مهریه و سایر حقوق مالی است.
۲. در پاسخ به سوال دوم، شرط دریافت نصف دارایی به این معنا نیست که زن حتماً در کسب آن دارایی‌ها شریک بوده، بلکه بر اساس توافق زوجین و شرط موجود در سند ازدواج است. بنابراین، زن می‌تواند با استناد به این شرط در دادگاه درخواست خود را مطرح کند.
۳. درباره سوال سوم، برای اثبات دارایی‌هایی که به نام مرد نیستند، اما او در طول زندگی مشترک به دست آورده است، می‌توانید از مدارکی مانند قول‌نامه‌ها، شهادت شهود یا هرگونه مدرک دیگری که نشان‌دهنده تصرف یا مالکیت واقعی مرد بر این اموال باشد، استفاده کنید. همچنین، می‌توانید از کارشناسان رسمی دادگستری برای ارزیابی و کارشناسی اموال استفاده کنید.
این پاسخ توسط هوش مصنوعی تولید شده است. لطفاً
توجه
داشته باشید که ممکن
است اطلاعات
ارائه‌شده
به‌طور کامل دقیق
یا قابل اعتماد نباشد. توصیه می‌شود برای تأیید صحت اطلاعات، به مشاوره وکلای مجرب مراجعه کنید.
با سلام
تعلق شرط دارایی تنظیف دارایی شروط دیگری نیز دارد. گرفتن مهریه و شرط تنصیف همزمان وجود دارد و هرگونه اموالی پس از اردواج حاصل شود جزو تنصیف دارایی است
با سلام.
در پاسخ به سوالات شما درباره حقوق مالی زن در طلاق و شرط نصف دارایی، به ترتیب به هر یک از پرسش‌ها با استناد به قوانین و رویه‌های حقوقی در ایران پاسخ می‌دهم.
۱. آیا زن می‌تواند هم مهریه‌اش را بگیرد و هم نصف دارایی مرد را؟
بله، زن می‌تواند هم مهریه خود را دریافت کند و هم از شرط نصف دارایی (تنصیف اموال) بهره‌مند شود، مشروط بر اینکه این شرط در سند ازدواج ذکر و توسط طرفین امضا شده باشد. مهریه یک حق مالی مستقل است که به محض وقوع عقد نکاح به زن تعلق می‌گیرد و در هر نوع طلاق (از طرف مرد، زن یا توافقی) قابل مطالبه است، مگر اینکه زن آن را ببخشد. از سوی دیگر، شرط نصف دارایی تنها در صورتی اجرا می‌شود که طلاق از طرف مرد باشد و سایر شرایط قانونی آن برقرار باشد. این دو حق از هم جدا هستند و دریافت یکی مانع دریافت دیگری نمی‌شود.
۲. وقتی زن فقط خانه‌دار بوده و هیچ درآمدی نداشته، چطور می‌تواند تا نصف اموال را به دست بیاورد؟
شرط نصف دارایی یا تنصیف اموال به این معناست که اگر طلاق از سوی مرد باشد و زن از وظایف همسری تخلف نکرده باشد (مانند ناشزه بودن یا عدم تمکین)، تا نصف دارایی‌هایی که مرد در طول زندگی مشترک به دست آورده به زن تعلق می‌گیرد، مشروط بر اینکه این شرط در عقدنامه امضا شده باشد. این موضوع ارتباطی به درآمد یا نقش مالی زن در زندگی مشترک ندارد. قانون این حق را به‌عنوان یک حمایت مالی از زن در نظر گرفته است، زیرا فرض بر این است که زن، حتی اگر خانه‌دار باشد، با انجام وظایف همسری و مدیریت خانه در ایجاد شرایط مناسب برای کسب دارایی توسط مرد نقش داشته است. بنابراین، حتی اگر تمام اموال از درآمد مرد به دست آمده باشد، باز هم مشمول این شرط می‌شود، البته تنها اموالی که پس از ازدواج کسب شده‌اند و در زمان طلاق در مالکیت مرد هستند شامل این تقسیم می‌شوند، نه اموال قبل از ازدواج یا ارث.
میزان دقیق این تقسیم (تا نصف) به تشخیص قاضی بستگی دارد و عواملی مانند وضعیت مالی زوجین، مدت زندگی مشترک (در اینجا هشت سال)، میزان مهریه و شرایط جسمانی طرفین در تصمیم‌گیری قاضی مؤثر است. برای اجرای این شرط، زن باید در زمان رسیدگی به دعوای طلاق، درخواست خود را به دادگاه ارائه دهد و مدارک لازم را برای شناسایی اموال مرد فراهم کند.
۳. چگونه در دادگاه ثابت کنیم که مرد در طول این هشت سال اموال کسب کرده، حتی اگر سند رسمی به نامش نیست؟
اثبات مالکیت یا کسب اموال توسط مرد در طول زندگی مشترک، به‌ویژه زمانی که اسناد رسمی به نام او نیست یا اموال به‌صورت قول‌نامه‌ای، وکالتی یا به نام دیگران ثبت شده، نیازمند ارائه ادله و شواهد محکم به دادگاه است. در ادامه مراحل و روش‌های اثبات به‌صورت دقیق توضیح داده شده است:
جمع‌آوری مدارک و شواهد اولیه: ابتدا باید هرگونه مدرکی که نشان‌دهنده کسب اموال توسط مرد در طول زندگی مشترک است جمع‌آوری شود. این مدارک می‌تواند شامل رسیدهای پرداخت وجه، قراردادهای خرید (حتی اگر قول‌نامه‌ای باشند)، فاکتورها، اسناد بانکی نشان‌دهنده تراکنش‌های مالی، یا هر مدرک دیگری باشد که ارتباط مرد با آن اموال را نشان دهد.
استعلام اموال توسط دادگاه: زن می‌تواند در زمان رسیدگی به دعوای طلاق، از دادگاه درخواست استعلام اموال مرد را داشته باشد. این استعلام شامل بررسی حساب‌های بانکی، املاک ثبت‌شده، خودروها و سایر دارایی‌ها از طریق مراجع رسمی مانند اداره ثبت اسناد و املاک یا راهنمایی و رانندگی است. حتی اگر اموال به نام دیگران باشد، دادگاه می‌تواند بررسی کند که آیا این انتقال صوری (برای فرار از دین) بوده است یا خیر. در صورت اثبات انتقال صوری، مرد ممکن است به مجازات قانونی محکوم شود.
استفاده از شهادت شهود: اگر اسناد رسمی وجود ندارد، شهادت شهود می‌تواند به‌عنوان دلیل محکمی در دادگاه مطرح شود. شهود باید افرادی باشند که از خرید یا کسب اموال توسط مرد در طول زندگی مشترک اطلاع دارند و شهادت آنها باید هماهنگ و مطابق با شرایط قانونی باشد (مثلا شهادت دو مرد یا یک مرد و دو زن). این شهود باید در دادگاه حاضر شوند و جزئیات دقیق را ارائه دهند.
ارائه قول‌نامه یا اسناد غیررسمی: اگر اموال با قول‌نامه (دستی یا محضری) یا به‌صورت وکالتی خریداری شده‌اند، این اسناد می‌توانند به دادگاه ارائه شوند. حتی کپی قول‌نامه نیز در صورت تایید اعتبار آن توسط مراجع رسمی یا همراهی با دلایل دیگر (مانند شهادت شهود یا اقرار) قابل استناد است. دادگاه صحت این اسناد را بررسی می‌کند و در صورت تایید، می‌تواند آنها را مبنای حکم قرار دهد.
اماره تصرف: اگر مرد یا خانواده‌اش در اموال موردنظر (مانند زمین یا خانه) تصرف داشته‌اند (مثلا در آن زندگی کرده یا از آن استفاده کرده‌اند)، این تصرف می‌تواند به‌عنوان نشانه‌ای از مالکیت تلقی شود. البته این دلیل به‌تنهایی کافی نیست و باید با سایر شواهد همراه باشد.
ثبت دادخواست و مراجعه به دادگاه: برای اثبات مالکیت یا شناسایی اموال، باید دادخواست مربوطه (مانند اثبات مالکیت یا الزام به تنظیم سند) در سامانه ثنا ثبت شود و از طریق دفاتر خدمات قضایی به دادگاه صالح (محل وقوع ملک یا اقامتگاه خوانده) ارائه گردد. مدارک هویتی، اسناد و شواهد باید ضمیمه دادخواست شوند.
در نهایت، اگر اموال به نام فامیل یا شخص دیگری ثبت شده باشد، باید ثابت شود که این انتقال صوری بوده و هدف آن فرار از پرداخت حقوق مالی زن (مانند نصف دارایی) است. دادگاه در این موارد می‌تواند با بررسی اسناد و شهادت‌ها، حکم به ابطال انتقال صوری و شناسایی اموال به نام مرد صادر کند.
اگر سوال یا ابهام دیگری دارید، خوشحال می‌شوم راهنمایی کنم.
