لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
شما میتوانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ بگیرید.
باسلام و احترام. اگه در یه گفت‌وگوی دوطرفه شخصی از طریق دوربین فیلم و صوت فرد مقابل را ضبط کند، بعدها در دادگاه چون مخفیانه این کار را کرده برعکس مجرم شناخته می‌شود و مدرکی حساب نمی‌آید؟
طبق ماده ۵۸۲ قانون آیین دادرسی کیفری، ضبط مخفیانه مکالمات و تصاویر افراد بدون رضایت آن‌ها می‌تواند نقض حریم خصوصی تلقی شود و جرم محسوب شود.
در صورتی که این اقدام بدون اطلاع و رضایت طرف مقابل انجام شود، ممکن است به عنوان مدرک قابل قبول در دادگاه نباشد.
بنابراین، برای استفاده قانونی از چنین مدارکی، بهتر است از روش‌های قانونی و با اجازه دادگاه اقدام کنید.
سلام
خلاصه یک‌دقیقه‌ای
۱. اگر شخص ضبط‑کننده «خودش یکی از طرفین گفتگو» باشد، عمل ضبط (فیلم یا صدا) در حقوق ایران به‑خودی خود جرم نیست.
۲. چنین فایل‌هایی می‌توانند در دادگاه به‑عنوان «دلیل اماره» یا «طریق ایجاد علم قاضی» پذیرفته شوند؛ قاضی آزاد است درباره اصالت و ارزش آن تصمیم بگیرد.
۳. اگر ضبط‌کننده «طرف گفتگو نباشد» (استراق سمع) یا بعدا فایل را منتشر کند، ممکن است تحت عنوان «دسترسی غیرمجاز»، «تشنج اذهان» یا ماده ۱۶ و ۱۷ قانون جرایم رایانه‌ای تعقیب شود.
در ادامه ریز قواعد، مستندات و نکات عملی:
─────────────────────────
۱) جرم هست یا نه؟
─────────────────────────
الف) ضبط توسط یکی از طرفین
• در قوانین جزایی فعلی (ق.م.ا. ۱۳۹۲ و قانون جرایم رایانه‌ای ۱۳۸۸) ممنوعیتی برای فردی که خودش در مکالمه حضور دارد پیش‌بینی نشده است.
• اصل ۲۵ قانون اساسی (لطف مکاتبات و مکالمات) ناظر به «شنود توسط غیر» است. شرکت در مکالمه ممنوعیتی ندارد.
⇒ نتیجه: جرم محسوب نمی‌شود.
ب) ضبط توسط شخص ثالث یا انتشار فایل
• ماده ۳ قانون جرایم رایانه‌ای: «دسترسی غیرمجاز به داده‌ها» (شامل شنود) ⇒ حبس تا ۲ سال یا جزای نقدی
• ماده ۱۷ همان قانون: انتشار عکس/فیلم خصوصی ⇒ حبس ۹۱ روز تا ۲ سال
• ماده ۶۶۹ ق.م.ا: تهدید به انتشار ⇒ حبس دو ماه تا دو سال یا شلاق
⇒ نتیجه: استراق سمع یا انتشار بدون رضایت می‌تواند جرم باشد.
─────────────────────────
۲) ارزش اثباتی در دادگاه
─────────────────────────
• قانون آیین دادرسی مدنی: «قاضی می‌تواند از هر اماره‌ای برای احراز واقع استفاده کند.» فایل صوتی/تصویری یک «اماره» است.
• قانون مجازات اسلامی: «علم قاضی» از قرائن و امارات، ملاک صدور حکم حد و تعزیر است.
• همین قانون: «اقرار» حتی در قالب صوت/تصویر، اگر روشن و بدون اجبار باشد، اقرار محسوب می‌شود.
• رای وحدت رویه ۷۵۴ ـ ۱۳۹۴: محاکم موظف‌اند دلایل سمعی بصری را بررسی کنند و نمی‌توانند صرفا به این بهانه که «مخفیانه ضبط شده» آن را مطرود بدانند.
بنابراین دادگاه:
۱) اصالت فایل (عدم دست‌کاری) را با کارشناس صدا و تصویر یا بررسی متادیتا احراز می‌کند.
۲) محتوای ضبط شده را با سایر ادله تطبیق می‌دهد؛ ممکن است برای تکمیل، از طرف مقابل تحقیق و پرسش کند.
۳) نهایتا قبول یا رد می‌کند؛ هیچ قاعده «ابطال خودکار» وجود ندارد.
─────────────────────────
۳) نکات عملی برای استفاده از فایل
─────────────────────────
۱. فایل اصلی را با موبایل یا حافظه‌اش نزد «دفتر خدمات قضایی» به‌عنوان *تامین دلیل* ثبت کنید تا گواه الکترونیک ایجاد شود
۲. از یک کارشناس رسمی فناوری اطلاعات درخواست کنید «گزارش اصالت» بدهد (هش فایل، زمان ضبط).
۳. در شکواییه یا دادخواست، عنوان کنید که «خود شاکی/خواهان یکی از طرفین گفتگو بوده است»؛ بدین ترتیب شبهه شنود رفع می‌شود.
۴. اگر احتمال می‌دهید طرف مقابل ادعای دست‌کاری کند، نسخه اصلی را روی CD غیرقابل بازنویسی یا حافظه WORM ذخیره و به دادگاه تحویل دهید.
۵. از انتشار یا ارسال فایل به اشخاص ثالث جدا پرهیز کنید؛ این اقدام خودش می‌تواند عنوان مجرمانه ایجاد کند.
─────────────────────────
۴) جمع‌بندی
• ضبط مخفیانه مکالمه‌ای که خود فرد در آن حضور دارد در ایران جرم نیست و می‌تواند در دادگاه ارزش اثباتی داشته باشد.
• اگر ضبط‌کننده طرف گفتگو نباشد، یا فایل را بدون رضایت منتشر کند، عناوین کیفری «شنود غیرمجاز» و «انتشار داده‌های خصوصی» مطرح می‌شود.
• پذیرش یا رد فایل در نهایت به نظر دادگاه و احراز اصالت بستگی دارد؛ بهترین کار این است که فایل سریعا تامین دلیل شود و از دست‌کاری یا انتشار عمومی پرهیز گردد.
با سلام این عمل جرم انگاری نشده است اما در صورت سوء استفاده ممکن است مشمول عنوان مجرمانه باشد
