لطفاً اتصال اینترنت خود را بررسی کنید.
شما میتوانید درخواست ارزیابی حقوقی خود را بطور مستقیم برای ارسال کنید و در کوتاهترین زمان ممکن از ایشان پاسخ بگیرید.
اگه مادر سر هفت سالگی فرزند دخترش و در زمان تحویل حضانت به پدر بچه، با سوءاستفاده از جایگاه مادری‌اش نخواد بچه رو بده و با ترسوندن فرزند از پدرش که مثلا می‌خواد برای همیشه منو ازت جدا کنه و با این سناریو موفق هم باشه و دختر با گریه کردن مقاومت کنه و پیش پدرش نره و پدر هم اصرار به گرفتن فرزندش داشته باشه تکلیف چیه؟
بر اساس ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، حضانت فرزند بعد از هفت سالگی به پدر محول می‌شود، مگر در صورتی که دادگاه به دلایل موجهی تصمیم دیگری بگیرد.
در صورتی که مادر با سوءاستفاده از جایگاه مادری، مانع از اجرای حکم حضانت شود، پدر می‌تواند به دادگاه مراجعه کند و تقاضای اجرای حکم حضانت را نماید.
همچنین، اگر مادر با ترساندن فرزند از پدر، موجب عدم اجرای حکم حضانت شود، ممکن است به دلیل ایجاد موانع در اجرای حکم قانونی مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
در این موارد، دادگاه می‌تواند با توجه به مصلحت کودک و شرایط موجود تصمیم‌گیری کند.
سلام بعد از ۷سالگی حضانت با پدر است ودرصورت اختلاف دادگاه برابر مصلحت طفل رای صادر می کند
درود وقت بخیر مادر مکلف است پس از ۷ سال فرزند را تحویل دهد مگر اینکه عدم صلاحیت پدر برای حضانت اثبات شده باشد.
باسلام
حضانت فرزند تا سن ۷ سالگی با مادر است. پس از ۷ سالگی، حضانت به پدر منتقل می‌شود.اگر مادر مانع اجرای حکم حضانت شود و از تحویل فرزند به پدر خودداری کند، این امر می‌تواند تخلف قانونی محسوب شودوپدرمی‌تواند به دادگاه خانواده مراجعه و درخواست اجرای حکم حضانت یا بررسی رفتار مادر را بدهد.در صورت اثبات سواستفاده مادر، دادگاه می‌تواند اقدامات لازم مثل تغییر شرایط حضانت یا حتی سلب حضانت از مادر را در نظر بگیرد.
با سلام حضانت بعد از ۷ سالگی با پدر است مگر اینکه با مجوز دادگاه سلب صلاحیت شده باشد
سلام
مادر مکلف به تحویل فرزند است مگر اینکه سلب حضانت پدر را از دادگاه اخذ کرده باشد
با سلام
حضانت بعد از هفت سالگی با پدر می باشد مگر با طی مراحل قانونی و حصول شرایط از پدر سلب حضانت صورت گیرد
سلام
در چنین شرایطی که مادر با سوءاستفاده از احساسات فرزند و ترساندن او، مانع از تحویل حضانت به پدر می‌شود، قانون از حقوق پدر و مصلحت طفل حمایت می‌کند. راهکارها و مراحل قانونی برای پدر به شرح زیر است:
اقدام قانونی فوری
پدر باید فورا به دادگاه خانواده مراجعه کرده و یکی از دو اقدام زیر را انجام دهد:
دادخواست «دستور موقت حضانت»: این یک راهکار فوری است که به دادگاه اجازه می‌دهد بدون ورود به جزئیات ماهیت دعوا و پیش از صدور رای نهایی، به سرعت دستور تحویل فرزند به پدر را صادر کند.
دادخواست «استرداد طفل»: این دادخواست نیز با هدف بازگرداندن فرزند به شخصی که قانونا حضانت با اوست، تنظیم می‌شود.
نقش دادگاه و قاضی
قاضی در چنین پرونده‌هایی صرفا به گریه و مقاومت ظاهری کودک اکتفا نمی‌کند. دادگاه موارد زیر را به دقت بررسی خواهد کرد:
مصلحت طفل: این مهم‌ترین معیار برای دادگاه است. قاضی تشخیص می‌دهد که آیا مقاومت کودک واقعی است یا ناشی از تلقین و فشار روانی مادر.
سوءاستفاده مادر: اقدام مادر در ترساندن فرزند و بدگویی از پدر، از مصادیق «عدم صلاحیت» و «سوءاستفاده از حضانت» محسوب می‌شود. این موضوع نه تنها به ضرر مادر تمام خواهد شد، بلکه می‌تواند به سلب کامل حضانت یا محدود شدن حق ملاقات او منجر شود.
ارجاع به کارشناس: دادگاه معمولا کودک را به مددکار اجتماعی یا روانشناس کودک مستقر در دادگستری ارجاع می‌دهد تا در محیطی آرام و بی‌طرف، علت واقعی ترس و مقاومت کودک ارزیابی شود.
ضمانت اجرای حکم
اگر مادر پس از صدور رای دادگاه مبنی بر تحویل فرزند، همچنان از این کار خودداری کند، پدر می‌تواند درخواست صدور «اجرائیه» کند.
در مرحله اول، به مادر اخطار داده می‌شود که فرزند را تحویل دهد.
در صورت ادامه مقاومت، حکم دادگاه با کمک نیروی انتظامی و به شیوه‌ای که کمترین آسیب روانی را به کودک وارد کند، اجرا خواهد شد.
نکات کلیدی:
قانون حضانت فرزند دختر پس از ۷ سالگی را به پدر واگذار کرده است، مگر اینکه عدم صلاحیت پدر در دادگاه اثبات شود.
رفتار مادر مصداق بارز «ممانعت از ملاقات طفل» است و طبق ماده ۵۴ قانون حمایت از خانواده، جرم محسوب شده و مجازات نقدی و حتی سلب صلاحیت حضانت را در پی دارد.
اصرار پدر بر گرفتن حضانت کاملا قانونی و به‌حق است و دادگاه از این حق حمایت خواهد کرد. مهم است که پدر در تمام مراحل، آرامش خود را حفظ کرده و از طریق قانونی پیگیری کند تا بهترین نتیجه برای فرزندش حاصل شود.
